Marina Pérez de Arreguia (eu)

    Sorapediatik
    Marina Pérez de Arreguia
    Argazkirik ez.jpg
    Jaio Soraluze
    Hil Soraluze, 1589
    Profila Etxekoandrea
    Arma saltzailea


    Familia bizitza

    Arregia dorretxean jaioa, XVI mende hasieran. Aita Pedro Pérez de Arreguia izan zuen, jauntxoa eta herriko eskribaua. Alaba bakarra izan zen eta, beraz, aitaren oinordezkoa.

    Andrés Ibañez de Yrure jaunarekin ezkondu zen, herriko beste jauntxo baten semea. Andres honek medikuntza ikasi zuen, eta Carlos V enperadorearen medikua izatera heldu zen.

    Gutxienez hiru seme-alaba izan zituzten: Anna (1548/11/19), María Pérez (1551/01/21) eta Pero (edo Pedro).

    Andres gizona Alemanian hil zenean (1554), Marinak haren negozioen ardura hartu zuen.

    Soraluzen hil zen, 1589ko urtarrilak 15ean.


    Arma merkataria

    XV mendetik aurrera Soraluze oso herri industriala izan da, eta honek merkataritza jarduera garrantzitsua ekarri zuen: herriko hainbat eta hainbat aberats armagintzan inbertitu zuen dirua, etekinak irabazteko asmotan.

    Medikua izateaz gain, Andrés Ibañez de Yrure ere armagintzan aritu zen: pikak eta lanzak egiteko lizarrak aldatzen zituen, gero saltzeko asmoarekin. Juan anariari, esateko, 1.800 pika saldu zizkion.

    1554 urtean Andrés hil zenean, Marina alargunak hitzartu zituen pika hauen ordainketa. Lizarrak zuzenean saldu beharrean, 1557 urtean Marinak Pedro de Sagarragarekin hitzartu zituen mintegiaren ustiaketa, erdia lantzatarako eta beste erdia hurrengorako.


    Beste andra merkatari

    (Marinak konta zezakeen berea ez zela kasu bakarra, garai hartako beste andrak ere aritzen zirela. Zehaztasunak eranskinetan) Marinaz gain, garai hartan beste andrakume ere aritzen ziren armagintza salmentetan: Estibariz de Ysasi andereak, esateko, edo María García de Uribarri, Juan García de Uribarri jaunaren alaba.

    Ez bakarrik armetan. 1570 urtean Andrés de Arizaga jaunak Deban burdina itsasoratu zuen, Sevillan saltzeko. Itsasontziak heldu baino lehen hil egin zen, eta María Martínez de Irure alargunak Sevillan zuten ordezkariari jarraibideak eman zizkion, burniaren kargu egiteko.

    Edo inbertsore moduan, maileguak ematen edota negozioan parte hartzen: dirua uzten zien merkatari bati, honek salgaiak erosteko eta saltzeko, “irabaziak edo galerak erdibana” egiteko. 1579 urtean Domenja de Aguirrek 30 dukat utzi zizkien Juan Ibáñez de Armendiari, hiru urtetarako.


    Hil eta ondorengoak

    Marina Arregikoa zen, alaba bakarra, eta argi zegoen berarekin batera abizena bukatuko zela (beste Arregitarrak baziren, Arregia Goikokoak alegia, baina adar berekoak ez zirenez...).

    Abizena iraunarazteko, bere abizena gizonarenarekin lotu zuen: "Yrure y Arreguia", aldegia. Gainera, ondasunak bildu eta lotu zituen[1], modu honetan maiorazgoaren eskutan geratuko zirela.

    Maiorazgo hau Pero Yrure y Arreguia (Yrure lizenziatua) jaunaren eskutara pasa zen, eta ondoren honen alaba zen Marina Perez Yrure y Arreguia Ondarça andrearen eskutara. Bigarren Marina hau Joan Arteaga Yraolarekin ezkondu zen 1588/03/20 egunean, amama Marina hil baino urtebete lehenago.

    Dena dela, bikoteak ez zituen ondasunak oso ondo gobernatu, 1600 urtean kiebra jo zuelako, eta zordunak auzitara eraman zituztelako.


    Erreferentziak

    1. Vínculo. Ondasunak elkarrekin lotu, pertsona batetik bestera denak batera pasatzeko.