«Thornycroft lurrin-kamioia (eu)»: berrikuspenen arteko aldeak

16:40, 17 abendua 2017(e)ko berrikuspena

Thornycroft lurrin-kamioia Bergarako Olaso dorrearen aurrean

Lurrin-gurdia

En 1904, la Compañía Anónima de Placencia de las Armas^[1], en manos de la británica Vickers Sons & Maxim Ltd., llegó a un acuerdo con el constructor de vehículos británico J. I. Thornycroft para la construcción en España de los carros de vapor sistema Thornycroft.

Lurrin-motorracompound motakoa zen, eta bi zilindro zituen, bata presio altukoa era bestea presio gutxikoa, biak 12 baretako lurrinez elikatuak. 550 rpm-tan (minutuko birak) 35 CV ematen zituen, eta bi abiada zituen: orduko 6,5 eta 10,5 km. Gehienezko zama 4 Tn-koa zen, eta atoian beste 2 Tn eraman zezakeen. Ikatz biltegia beteta (760 kg) 60 km egin zezakeen... behar zuen ura hornitu eta gero.

1905. urtean Compañía Anónima de Placencia de las Armas-ek iragarkia jarri zuen Espainian argitaratu zen lehengo Tratado práctico de automóviles-ean^[2]. Lurrin-gurdia esaten zitzaion produktuari.

Iragarki hau 1905 urtean agertu zen, Espainian argitaratutako lehen Tratado práctico de automóviles-ean

Espainiako Armadari egindako eskaintza

1906 urteko irailak 10ean Arístides Fernándezek, orduko zuzendari-jerenteak, Espainiako Armadari lurrin-kamioien eskaintza bidali zion. Bertan, ezaugarri eta prestazioak azaltzeaz gain, Soraluzeko lantegian eraikitako S.A. motako unitatea eskura jartzen zion. Unitate honen katalogo prezioa 6.500 pezetakoa zen.

1907. urteko azaroan Armadak lurrin-kamioia probatu zuen, eta bi akats larriz ohartu zen: ez zuen diferentzialik eta, ura berriro hartzeko premia medio, jarduera esparrua 12 kilometrotakoa baino ez zela.

Erreferentziak

↑ Ingelesez, The Placencia de las Armas Company Limited.
↑ Tratado práctico de automóviles. Guillermo Ortega Agulla eta Ricardo Goytre Bejarano. Imprenta y Litografía de Bernardo Rodríguez (Madrid 1905)

[1] Ingelesez, The Placencia de las Armas Company Limited.

[2] Tratado práctico de automóviles. Guillermo Ortega Agulla eta Ricardo Goytre Bejarano. Imprenta y Litografía de Bernardo Rodríguez (Madrid 1905)

[1]

[2]

@@ 4. lerroa: / 4. lerroa: @@
 En 1904, la ''Compañía Anónima de Placencia de las Armas''<ref>Ingelesez, ''The Placencia de las Armas Company Limited''.</ref>, en manos de la británica ''Vickers Sons & Maxim Ltd.'', llegó a un acuerdo con el constructor de vehículos británico J. I. Thornycroft para la construcción en España de los carros de vapor sistema Thornycroft.
-El motor de vapor era tipo ''compound'', con un cilindro de alta presión y otro de baja, alimentados por vapor a 12 bares de presión, que daba una potencia de 35 CV a 550 rpm. Disponía de dos velocidades que le permitían desarrollar 6,5 y 10,5 km/h, respectivamente.
+Lurrin-motorra''compound'' motakoa zen, eta bi zilindro zituen, bata presio altukoa era bestea presio gutxikoa, biak 12 baretako lurrinez elikatuak. 550 rpm-tan (minutuko birak) 35 CV ematen zituen, eta bi abiada zituen: orduko 6,5 eta 10,5 km. Gehienezko zama 4 Tn-koa zen, eta atoian
-La carga máxima era de 4 Tn y podía arrastrar un remolque con 2 Tn más. Con una carbonera con capacidad para 760 kg de carbón, teóricamente podía recorrer 60 km, pero sin considerar el consumo de agua.
+beste 2 Tn eraman zezakeen. Ikatz biltegia beteta (760 kg) 60 km egin zezakeen... behar zuen ura hornitu eta gero.
 . urtean ''Compañía Anónima de Placencia de las Armas''-ek iragarkia jarri zuen Espainian argitaratu zen lehengo ''Tratado práctico de automóviles''-ean<ref>[http://bdh-rd.bne.es/viewer.vm?id=0000097603&page=1 Tratado práctico de automóviles]. Guillermo Ortega Agulla eta Ricardo Goytre Bejarano. Imprenta y Litografía de Bernardo Rodríguez (Madrid 1905)</ref>. ''Lurrin-gurdia'' esaten zitzaion produktuari.