«Gure ildakoeri (eu)»: berrikuspenen arteko aldeak

    Sorapediatik
    No edit summary
    No edit summary
    18. lerroa: 18. lerroa:


    ::{| class="wikitable" align="center" style="text-align:left"  
    ::{| class="wikitable" align="center" style="text-align:left"  
    ! Jatorrizkoa
    ! Batuaz
    |-
    |-
    | <big>'''I'''</big><br>
    | Jatorrizkoa
    Mendi gañetan eta          <br><br>
     
    || <big>'''I'''</big>        <br><br>
    Mendi gañetan eta          <br>
    bide baztarretan            <br>
    bide baztarretan            <br>
    ainbat ta ainbat il ziran  <br>
    ainbat ta ainbat il ziran  <br>
    32. lerroa: 32. lerroa:
    penarekin lertuak          <br>
    penarekin lertuak          <br>
    urringo lurretan. ''(bis)'' <br>
    urringo lurretan. ''(bis)'' <br>
    || <big>'''II'''</big>                <br><br>
    Ama negarrez dago                    <br>
    semeeri elduta                        <br>
    oraintxe bertan AITA<ref>Bigarren bertsio batean: Instante hontan AITA.</ref> <br>
    su izkillututa<ref>Afusilatuta</ref> <br><br>
    AMA! deitzen diote                    <br>
    gerritik elduta                      <br>
    AMA! berriro ere                      <br>
    Gure AITA! Nun da?                    <br><br>
    olaxe ume asko                        <br>
    dira geldituta. ''(bis)''            <br>
    || <big>'''III'''</big>    <br><br>
    Orrela il ziraden          <br>
    millaka askoak            <br>
    anai maitetsuenak          <br>
    betiko galduak.            <br><br>
    Baño gure biotzak          <br>
    eurekin osoak              <br>
    askatasuna gaitik          <br>
    denak ildakoak.            <br><br>
    Gorde orain berentzat      <br>
    isil minuto bat. ''(bis)'' <br>
    |-
    | Batuaz


    || <big>'''I'''</big>        <br><br>
    || <big>'''I'''</big>        <br><br>
    44. lerroa: 71. lerroa:
    penarekin lehertuak          <br>
    penarekin lehertuak          <br>
    urrutiko lurretan. ''(bis)'' <br>
    urrutiko lurretan. ''(bis)'' <br>
    |-
    | <big>'''II'''</big>                <br><br>
    Ama negarrez dago                    <br>
    semeeri elduta                        <br>
    oraintxe bertan AITA<ref>Bigarren bertsio batean: Instante hontan AITA.</ref> <br>
    su izkillututa<ref>Afusilatuta</ref> <br><br>
    AMA! deitzen diote                    <br>
    gerritik elduta                      <br>
    AMA! berriro ere                      <br>
    Gure AITA! Nun da?                    <br><br>
    olaxe ume asko                        <br>
    dira geldituta. ''(bis)''            <br>


    || <big>'''II'''</big>    <br><br>
    || <big>'''II'''</big>    <br><br>
    69. lerroa: 83. lerroa:
    holaxe ume asko          <br>
    holaxe ume asko          <br>
    dira geldituta. ''(bis)'' <br>
    dira geldituta. ''(bis)'' <br>
    |-
    | <big>'''III'''</big>    <br><br>
    Orrela il ziraden          <br>
    millaka askoak            <br>
    anai maitetsuenak          <br>
    betiko galduak.            <br><br>
    Baño gure biotzak          <br>
    eurekin osoak              <br>
    askatasuna gaitik          <br>
    denak ildakoak.            <br><br>
    Gorde orain berentzat      <br>
    isil minuto bat. ''(bis)'' <br>


    || <big>'''III'''</big>    <br><br>
    || <big>'''III'''</big>    <br><br>

    19:51, 6 abendua 2022(e)ko berrikuspena

    Izenburua Gure ildakoeri!
    Egilea/k Luis Ariznabarreta Zubiaurre Koldaritz
    Hizkuntza Euskaraz
    Iturria Ezozi Ariznabarreta
    Partitura sakatu hemen
    Entzuteko sakatu hemen


    Eskaintza

    Abesti hau osatzerakoan, egileak eskaintza erantsi zion aurretik:

    Gaur etxeratu naiz, baña ez askatasun osoakin. Nire biotza oso minduta dago, bai, lagun eta anai maiteenak gaur uts eginez, milla moduz il ziralako.
    Zuen baimenaz utzi nazazute, lerro auek abestutzen. Zergatik azkenez bertso auek ez dira besterik omenaldi eta otoi bat, zuen arimaren alde.


    Letra

    Jatorrizkoa I

    Mendi gañetan eta
    bide baztarretan
    ainbat ta ainbat il ziran
    kartzel barrenetan.

    Goietatikan bera
    zigorrez besteak
    gaixorik etorriak
    morduak il ziran

    penarekin lertuak
    urringo lurretan. (bis)

    II

    Ama negarrez dago
    semeeri elduta
    oraintxe bertan AITA[1]
    su izkillututa[2]

    AMA! deitzen diote
    gerritik elduta
    AMA! berriro ere
    Gure AITA! Nun da?

    olaxe ume asko
    dira geldituta. (bis)

    III

    Orrela il ziraden
    millaka askoak
    anai maitetsuenak
    betiko galduak.

    Baño gure biotzak
    eurekin osoak
    askatasuna gaitik
    denak ildakoak.

    Gorde orain berentzat
    isil minuto bat. (bis)

    Batuaz I

    Mendi gainetan eta
    bide bazterretan
    hainbat ta hainbat hil ziren
    espetxe barrenetan.

    Goietatik bera
    zigorrez besteak
    gaixorik etorriak
    mordoak hil ziren

    penarekin lehertuak
    urrutiko lurretan. (bis)

    II

    Ama negarrez dago
    semeei helduta
    oraintxe bertan AITA
    Afusilatuta

    AMA! deitzen diote
    gerritik helduta
    AMA! berriro ere
    Gure AITA! Non da?

    holaxe ume asko
    dira geldituta. (bis)

    III

    Horrela hil ziren
    millaka askoak
    anai maitetsuenak
    betiko galduak.

    Baina gure bihotzak
    eurekin osoak
    askatasuna gaitik
    denak hildakoak.

    Gorde orain beraientzat
    isil minutu bat. (bis)


    Luis Ariznabarreta (1944)

    Azalpenak

    Abesti hau Luis Ariznabarreta Zubiaurre “Espilla”k (Soraluze 1915 – Gasteiz 2013) egin zuen, gerraostean espetxetik askatu zutenean (1941). Koldaritz ezizenez sinatu zuen.

    Honekin batera, gaztelerazko itzulpena ere egin zuen, A nuestros muertos. Baina azken hau ez dauka musikarik, errezitatzeko elegia da.


    Erreferentziak

    1. Bigarren bertsio batean: Instante hontan AITA.
    2. Afusilatuta