«Izarre baserria (eu)»: berrikuspenen arteko aldeak

    Sorapediatik
    No edit summary
    No edit summary
     
    (2 erabiltzailek tartean egindako 3 berrikusketa ez dira erakusten)
    42. lerroa: 42. lerroa:
    Izagirre abizena oso hedatua dago. Soraluzekoek armarri hau erabili izan zuten: Orlegi (sinople) gainean urrezko dorrea, olatu urdin (azur) eta zilarrezkoen gainean, eta bi lehoi dorreari oratuta; dorreko lehiotik beso armatua agertzen da, zilarrezkoa, burnizko mailau eskuan duela.
    Izagirre abizena oso hedatua dago. Soraluzekoek armarri hau erabili izan zuten: Orlegi (sinople) gainean urrezko dorrea, olatu urdin (azur) eta zilarrezkoen gainean, eta bi lehoi dorreari oratuta; dorreko lehiotik beso armatua agertzen da, zilarrezkoa, burnizko mailau eskuan duela.


    [[1598ko nafarreri izurritea (eu)|1598ko nafarreri izurriteak]] gogor jo zuen Izarre baserrian. Bertako jabeak, Juan Ibáñez de Izaguirre eta Ana Eizaguirre de Iraola anai-arrebak, kutsatu zirenean, gainontzeko senide, morroi eta neskamek alde egin zuten. Neba-arrebak bakarrik geratu ziren baserrian, zaintzapean, beste inora joateko debekuarekin.
    [[1598.eko izurritea (eu)|1598.eko izurriteak]] gogor jo zuen Izarre baserria, bederatzi biztanleetatik zazpi hil zituela. Bi lagun bakarrik geratu ziren baserrian, zaintzapean, beste inora joateko debekuarekin: Juan Ibáñez de Izaguirre, bertako jabeak, eta Ana Eizaguirre de Iraola arreba.


    Juanen suinaren bidez, Martín Ruiz de Aguirre, Sebastián de Jauregui herriko medikuaz kontratua egin zuten. Ez bakarrik artatzeko, baizik eta jaten emateko ere. Bisitako 15 erreal koarto kobratuko zituen, botikez gain. San Antonio egunean (1598/09/02) 100 erreal koarto aurreratu zizkioten medikuari, gainontzekoak osatu edo hil ostean kitatuko zituztela.
    Sebastián de Jauregui herriko medikuaz kontratua egin zuten. ez bakarrik artatzeko, baizik eta jaten emateko ere. Bisitako 15 erreal koarto kobratuko zituen, botikez gain. Medikuak egunero bi aldiz joan behar zuen baserrira, janaria aurretik prest, gaixoei ''ahora'' jaten emateko. Guztira 51 aldiz joan omen zen, eta erabiliko botikek 56 erreal koarto balio zuten.


    Medikuak egunero bi aldiz joan behar zuen baserrira, janaria aurretik prest, gaixoei ''ahora'' jaten emateko. Guztira 51 aldiz joan zen, eta erabiliko botikek 56 erreal koarto balio zuten.
    Neba-arrebak osatu ziren, baina handik gutxira hil ziren, Ana aurretik eta Juan gero. Fakturak kitatzeke zeuden oraindik, eta Sebastián de Jauregui medikuak auzia jarri zien bermatzaileei, Martín Ruiz de Aguirre bera eta Juan de Loyola armagilea (kutxagilea), eta azkenean irabazi ere.


    Neba-arrebak osatu ziren, baina handik gutxira hil ziren, Ana aurretik eta Juan gero. Fakturak kitatzeke zeuden oraindik, eta Sebastián de Jauregui medikuak auzia jarri zien bermatzaileei: Martín Ruiz de Aguirre bera eta Juan de Loyola armagilea (kutxagilea). Azkenean irabazi egin zuen<ref>Exigir el pago de 871 reales por las 51 veces que el demandante fue a curar y dar de comer a Juan Ibañez de Lizaguirre y su hermana Ana, enfermos de la peste, al caserío de Lizaguirre, pago al que se comprometió el demandado. Sebastián de Jauregui, cirujano resudente en Placencia contra Martín Ruiz de Aguirre, vecino de Placencia. Valladolideko Erret Kantzileriaren Artxibategia (1598/10/19).</ref>
    ::<small>Gehiago jakiteko, sakatu [[1598.eko izurritea. Kasuak (eu)#Izaguirre baserriko izurridunak | ''hemen'']].</small>


    Aipatutako Juan Ibáñez de Izaguirre eta Ana Eizaguirre de Iraola neba-arrebak testamentua ere egin zuten. 1598ko abuztuan 4an Lucas de Iraola eskribauak testamentuak prestatu zizkien, eta Izarre baserriraino igo zen. Sinadura bertako ateetan egin zen, barrura sartu barik:
    Aipatutako Juan Ibáñez de Izaguirre eta Ana Eizaguirre de Iraola neba-arrebak testamentua ere egin zuten. 1598.eko abuztuan 4an Lucas de Iraola eskribauak testamentuak prestatu zizkien, eta Izarre baserriraino igo zen. Sinadura bertako ateetan egin zen, kanpokoak barrura sartzeko errezeloa zutelako. Hiru lekukok sinatu zuten testamentua, baina ez Juanek ezta Anak ere: eskribauak beraiengana hurbiltzeko beldurrez zelako.


    ::''…testamentugileak Izagirre etxeko atalasean zeudela, eta eskribaua eta lekukoak pixkat aldenduta, aipatutako gaitz kutsakorraren beldurrez…''<ref>Estando los dichos otorgantes en el umbral de las puertas de la casa de Izaguirre, y el escribano y los testigos algo desviados por la sospecha del dicho mal contagioso.</ref>.
    ::<small>Gehiago jakiteko, sakatu [[1598.eko izurritea. Testamentuak (eu) | ''hemen'']].</small>


    Eskribauak testamentua irakurri zien, eta hiru lekukoek sinatu zuten: Juan Abad de Saloguen abadeak (aurretik aitortu eta azken sakramentuak eman zizkiena), Juan Pérez de Argárate eta Andrés de Iraola, azken hauek baserriko ateak zaintzen zituztenak.
    XVII mendearen erdialdean Joan Ibañez de Yzaguirre jaunak etxe hau oinordetzan jaso zuen. 1710 urtean Juan de Lizarriturri Izaguirre zen jabea<ref>"...la casa y Casería solar de Izaguirre y la casería nueba que ha labrado junto a la hermita del glorioso San Andrés Apostol que ambas son en jurisdicción de esta dicha villa" (ACSBA-ASBKA, Eskriturak 1710/08/24).</ref>. 1740 urte inguruan Martín de Lizarriturri e Izaguirre izan zen jabea.  


    Testamentugileek, Juan eta Ana, ez zuten sinatu, eskribauak beraiengana hurbiltzeko beldurra zela eta. Haien ordez Juan Abad eta Andrés de Zabaleta jaunek sinatu zuten.
    1728. urtean Soraluzeko Udalak Manuel de Mendiola sindiko prokuradorea ahalbidetu zuen 850 dukateko auzia hasteko. Berme gisa, 25 jauntxok (eta gainontzeko biztanleek) beren ondasunak bahian eman zituzten; tartean Martin de Izaguirre zen, Izaguirre bere oinetxea hipotekatu zuela<ref>(Soraluzeko Udal Artxibategia. Eskritura Publikoen Erregistroa 1728/10/25).</ref>.


    XVII mendearen erdialdean Joan Ibañez de Yzaguirre jaunak etxe hau oinordetzan jaso zuen. 1740 urte inguruan Martín de Lizarriturri e Izaguirre izan zen jabea. XIX mende hasieran José Antonio de Izaguirre bizi zen bertan.
    XIX mende hasieran José Antonio de Izaguirre bizi zen bertan.


    Izaguirreko etxe berria, XVIII mendean inguruetan eraikia, Martín de Izaguirre-rena izan zen. Segururena gaur eguneko [[Izarre-etxetxo baserria (eu)|Izarre-etxetxo]] izango zen.
    ''Izaguirreko etxe berria'', XVIII mendean inguruetan eraikia, Martín de Izaguirre-rena izan zen. Segururena gaur eguneko [[Izarre-etxetxo baserria (eu)|Izarre-etxetxo]] izango zen.


    Silvestre Santa Maria, umezurtza, morroi sartu zen XIX. mende bukaeran Aseginolazan, eta urte batzuk beranduago Izarreko alaba ezagutu eta berarekin ezkondu zen. Orain baserrian baserrian bizi direnak haren ondorengoak dira. Baserria XX. mende hasieran erosi zioten Zumarragako nagusiari.
    Silvestre Santa Maria, umezurtza, morroi sartu zen XIX. mende bukaeran Aseginolazan, eta urte batzuk beranduago Izarreko alaba ezagutu eta berarekin ezkondu zen. Orain baserrian baserrian bizi direnak haren ondorengoak dira. Baserria XX. mende hasieran erosi zioten Zumarragako nagusiari.

    Hauxe da oraingo bertsioa, 17:22, 28 apirila 2022 data duena

    Izarre / Izagirre
    Izarre baserria. Ikuspegi orokorra 01 (Kontrargi 2002).jpg
    Izen formala Eizagirre
    Bailara San Andres
    Altuera 465 m
    Hedadura 13 Ha
    Kaletik 4,95 km


    Bertako familia

    Santamaria-Goiburutarrak


    Irudiak

    (handitzeko, sakatu gainean)


    Kokapena

    (Pantaila osoan ikusteko sakatu hemen)

    Mapa kargatzen...


    Baserriaren inguruko kontuak [1] [2]

    Izagirre abizena oso hedatua dago. Soraluzekoek armarri hau erabili izan zuten: Orlegi (sinople) gainean urrezko dorrea, olatu urdin (azur) eta zilarrezkoen gainean, eta bi lehoi dorreari oratuta; dorreko lehiotik beso armatua agertzen da, zilarrezkoa, burnizko mailau eskuan duela.

    1598.eko izurriteak gogor jo zuen Izarre baserria, bederatzi biztanleetatik zazpi hil zituela. Bi lagun bakarrik geratu ziren baserrian, zaintzapean, beste inora joateko debekuarekin: Juan Ibáñez de Izaguirre, bertako jabeak, eta Ana Eizaguirre de Iraola arreba.

    Sebastián de Jauregui herriko medikuaz kontratua egin zuten. ez bakarrik artatzeko, baizik eta jaten emateko ere. Bisitako 15 erreal koarto kobratuko zituen, botikez gain. Medikuak egunero bi aldiz joan behar zuen baserrira, janaria aurretik prest, gaixoei ahora jaten emateko. Guztira 51 aldiz joan omen zen, eta erabiliko botikek 56 erreal koarto balio zuten.

    Neba-arrebak osatu ziren, baina handik gutxira hil ziren, Ana aurretik eta Juan gero. Fakturak kitatzeke zeuden oraindik, eta Sebastián de Jauregui medikuak auzia jarri zien bermatzaileei, Martín Ruiz de Aguirre bera eta Juan de Loyola armagilea (kutxagilea), eta azkenean irabazi ere.

    Gehiago jakiteko, sakatu hemen.

    Aipatutako Juan Ibáñez de Izaguirre eta Ana Eizaguirre de Iraola neba-arrebak testamentua ere egin zuten. 1598.eko abuztuan 4an Lucas de Iraola eskribauak testamentuak prestatu zizkien, eta Izarre baserriraino igo zen. Sinadura bertako ateetan egin zen, kanpokoak barrura sartzeko errezeloa zutelako. Hiru lekukok sinatu zuten testamentua, baina ez Juanek ezta Anak ere: eskribauak beraiengana hurbiltzeko beldurrez zelako.

    Gehiago jakiteko, sakatu hemen.

    XVII mendearen erdialdean Joan Ibañez de Yzaguirre jaunak etxe hau oinordetzan jaso zuen. 1710 urtean Juan de Lizarriturri Izaguirre zen jabea[3]. 1740 urte inguruan Martín de Lizarriturri e Izaguirre izan zen jabea.

    1728. urtean Soraluzeko Udalak Manuel de Mendiola sindiko prokuradorea ahalbidetu zuen 850 dukateko auzia hasteko. Berme gisa, 25 jauntxok (eta gainontzeko biztanleek) beren ondasunak bahian eman zituzten; tartean Martin de Izaguirre zen, Izaguirre bere oinetxea hipotekatu zuela[4].

    XIX mende hasieran José Antonio de Izaguirre bizi zen bertan.

    Izaguirreko etxe berria, XVIII mendean inguruetan eraikia, Martín de Izaguirre-rena izan zen. Segururena gaur eguneko Izarre-etxetxo izango zen.

    Silvestre Santa Maria, umezurtza, morroi sartu zen XIX. mende bukaeran Aseginolazan, eta urte batzuk beranduago Izarreko alaba ezagutu eta berarekin ezkondu zen. Orain baserrian baserrian bizi direnak haren ondorengoak dira. Baserria XX. mende hasieran erosi zioten Zumarragako nagusiari.

    Pedro aitita eta bere anai Jose, korrika eta aizkora apostuetan ibili ziren gaztetan.

    1999. urte inguruan ardi eta behi esnea saltzen zuten. Gaztagintzan ere jardun izan dute baina orain, lege berrien eraginez batez ere, etxerako eta eskakizun berezietarako bakarrik egiten dute gazta.

    Madozen hiztegi famatuan (Diccionario de Madoz) agertzen da[5]:

    IZARRE, San Andres bailarako baserria, Gipuzkoako probintzian, Bergarako epai-barrutian, Soraluzeko udalerrian
    (IZAGUIRRE: cas. del valle de San Andrés, prov. de Guipúzcoa, part. jud. de Vergara, térm. jurisd. de Placencia).


    Erreferentziak

    1. Soraluzeko baserriak. (45. orrialdea)
    2. Soraluze. Monografía histórica. (243 orrialdea)
    3. "...la casa y Casería solar de Izaguirre y la casería nueba que ha labrado junto a la hermita del glorioso San Andrés Apostol que ambas son en jurisdicción de esta dicha villa" (ACSBA-ASBKA, Eskriturak 1710/08/24).
    4. (Soraluzeko Udal Artxibategia. Eskritura Publikoen Erregistroa 1728/10/25).
    5. Diccionario de Madoz. Bavierako Estatu Liburutegia (Die Bayerische Staatsbibliothek)