«Lengua paradisíaca el vascuence (eu)»: berrikuspenen arteko aldeak
(Orria sortu da. Edukia: {{Liburua (eu) | izena = Lengua paradisíaca el vascuence | irudia = Lengua_paradisíaca_el_vascuence._Azala.jpg | egilea = Jose Gaspar Oregi (eu)...) |
(Ez dago alderik)
|
17:37, 22 abendua 2021(e)ko berrikuspena
| Lengua paradisíaca el vascuence | |
|---|---|
| Egilea | José Gaspar de Oregui y Aramburu |
| Hizkuntza | Gaztelaniaz |
| Urtea | 1910 |
| Argitaletxea | Tipografía de G. Casañal |
| Hiria | Zaragoza |
Izenburu osoa
A Roma a los pies pontificios de Benedicto XV
Erromara, Benedicto XV.a Aita Santuaren oinetara
Liburua zertan den
1916.ean Gasteizko apezpikua Madrila eraman zuten, eta postua libre geratu zen.
Hautagaien artean euskaldunik ez zegoelako, Jose Gaspar Oregik zera eskatu zion orduko Aita Santuari (eta Alfonso XIII.ari), apezpiku euskalduna izendatzeko Gasteizeko, baita etorkizunean Iruñarako zein Baionarako.
Revista Demostrativa de la lengua paradisíaca de fe y razón comparada é identificada con iguales testimonios de las Sagradas Escrituras.
Erabilitako argudio nagusia zera zen, euskara munduko lehen hizkuntza izan zela, Jaungoikoak Adan eta Ebari irakatsia. Eta Babeleko dorrearen nahasmendua arte, munduko hizkuntza bakarra, gainontzekoen iturri eta jatorria.
Erreferentziak
Liburua ekartzeko Liburutegi digitalera joan.