«Placencia a fines del XIX (eu)»: berrikuspenen arteko aldeak

    Sorapediatik
    (Orria sortu da. Edukia: {{Artikulua (eu) | izenburua = Placencia a fines del XIX | egilea = Ramiro Larrañaga Fernández de Arenzana | aldizkaria = Jai egitaraua | data = 1983 | o...)
     
    No edit summary
     
    (Erabiltzaile berak tartean egindako ekarpen bat ez da erakusten)
    1. lerroa: 1. lerroa:
    {{Artikulua (eu)
    {{Artikulua (eu)
      | izenburua  = Placencia a fines del XIX
      | izenburua  = Placencia a fines del XIX
      | egilea    = Ramiro Larrañaga Fernández de Arenzana
      | egilea    = [[Ramiro Larrañaga (eu) | Ramiro Larrañaga Fernández de Arenzana]]
      | aldizkaria = Jai egitaraua
      | aldizkaria = Jai egitaraua
      | data      = 1983
      | data      = 1983
    10. lerroa: 10. lerroa:


    == Laburpena ==
    == Laburpena ==
    Artikulu honetan Ramiro Larrañagak zera azaltzen du, euskal abizenak nola sortu ziren eta zer bilakaera izan zuten.
    Artikulu honetan Ramiro Larrañagak garaiko gida komertziala komentatzen du: herriaren azalpenaz gain, orduko agintari politiko eta elizakoak, mediku, botikario, notario eta maisu-maistrak aipatzen dira.
     
    Gero, hainbat langileen izenak ere jasotzen ditu, lanaren arabera sailkatuak: olio saltzaileak, igeltseroak, dendariak, abarka saltzaileak, armagileak, kafetegiak, arotzak, gozogile eta txokolategileak, drogeroak, fundizioak, fondak, grabatzaileak, irin saltzaileak, errementariak, ojalateroak, apopilo etxeak, okindegiak, lima pikatzaileak, ohial saltzaileak eta zapatariak.





    Hauxe da oraingo bertsioa, 21:06, 17 uztaila 2016 data duena

    Izenburua Placencia a fines del XIX
    Egilea/k Ramiro Larrañaga Fernández de Arenzana
    Aldizkaria Jai egitaraua
    Data 1983
    Orriak
    Hizkuntza gaztelaniaz
    Irakurtzeko sakatu hemen


    Laburpena

    Artikulu honetan Ramiro Larrañagak garaiko gida komertziala komentatzen du: herriaren azalpenaz gain, orduko agintari politiko eta elizakoak, mediku, botikario, notario eta maisu-maistrak aipatzen dira.

    Gero, hainbat langileen izenak ere jasotzen ditu, lanaren arabera sailkatuak: olio saltzaileak, igeltseroak, dendariak, abarka saltzaileak, armagileak, kafetegiak, arotzak, gozogile eta txokolategileak, drogeroak, fundizioak, fondak, grabatzaileak, irin saltzaileak, errementariak, ojalateroak, apopilo etxeak, okindegiak, lima pikatzaileak, ohial saltzaileak eta zapatariak.


    Irudiak


    Erreferentziak