Udaletxeko armarria (eu)
Udaletxeko armarria | |
---|---|
Estiloa | Barrokoa |
Mendea | XVIII |
Kokapena | Udaletxea |
Mota | Armarria |
Kokapena
(Pantaila osoan ikusteko sakatu hemen)
Azalpena eta historia
Udaletxea 1722 urtean bukatu bazen ere, hiribilduaren armarria eraikina bera baino mende erdi geroagokoa da gutxi gora-behera, eta Gabriel de Capelastegui maisu elorriotarrak zizelkatu zuen.
Soraluzeko armarriaren azalpena hauxe izan daiteke: ingurune obalatua baina irregularra, goian zabalagoa behean baino, soka batez inguratua eta maskor moduko baten gainean dagoena (rocaille, rocalla). Gorriaren erdian (gules) urrezko gaztelua hiru almenekin, aldemenetatik bandera txiki bana duela, Borgoinako gurutzedun banderak hain zuzen. Armarriaren alboetan bi lehoi barrura begira eta aurrera begira; armarria aurreko hankez eusten dute, atzekoak artilleria kainoen gainean dituztela; kainoi hauek gurutzatuta daude, eta bata buruz behera.
Lehoien gainean bi bandera albo bakoitzean, zuria bata eta gorria bestea, segururena aspaldiko lau gremioei dagozkienak: kañonista, kajero, giltzalari eta aparejeroak. Lehoien ondoan, eta aipatutako bi banderen azpian, beste hiru bandera berde San Andres gurutzearekin, gerra edota inbasio garaietan herrikoek erabiltzen zituztenen modukoak.
Multzo guzti hau edertzeko garai bateko armaki asko: lanza, espingarda, proiektil, ezpata, alabarda... Soraluzeko armagintza azpimaratzeko. Eta armarriaren gainean bederatzi puntadun konde-koroa.
Herriko "logoa"
Soraluzeko armarria, sigilu moduan, udalaren "logo" moduan erabili izan da aspalditik: tinta sigilua hasieran, inprimaki ofizialen burualdean gero, kaleko seinaletan...
Beste herri askoren moduan, XX. mende bukaeran armarrian oinarritutako logoa birdiseinatzea erabaki zuten. Itxura arinagoa eta modernoagoa emateaz gain, gaur eguneko euskarrietan erabilerreztasuna bilatzen zen: paper eta agirietan, sinaletikan, web orrietan… Bi bertsio sortu zuten, bata koloretan (berde eta horia) eta zuri-beltzean bestea.
Erreferentziak
- El escudo municipal. Ramiro Larrañaga (1988)