«María Garcia de Uribarri (eu)»: berrikuspenen arteko aldeak

    Sorapediatik
    (Orria sortu da. Edukia: {{Pertsona (eu) | izena = Maria Garcia de Uribarri | irudia = Argazkirik_ez.jpg | jaio = Soraluze | hil = Soraluze, 15xx | profila = Etxekoandrea <br> Arma...)
     
    No edit summary
    2. lerroa: 2. lerroa:
      | izena  = Maria Garcia de Uribarri
      | izena  = Maria Garcia de Uribarri
      | irudia  = Argazkirik_ez.jpg
      | irudia  = Argazkirik_ez.jpg
      | jaio    = Soraluze  
      | jaio    = Soraluze ¿?
      | hil    = Soraluze, 15xx
      | hil    = Soraluze ¿?
      | profila = Etxekoandrea <br> Arma saltzailea
      | profila = Etxekoandrea <br> Arma saltzailea
    }}
    }}


    ==Familia bizitza==
    ==Familia bizitza==
    Juan Garcia de Urubarriren alaba bakarra.
    [[Juan Garcia de Uribarri (eu)|Juan Garcia de Uribarri]] jaunaren alaba izan zen. Aitak, herriko eskribaua eta alkatea izateaz gain, diru asko egin zuen arma salerosteetan.


    Uribarri jauregian jaiomzen, edo urte gutxi zituenean bertan bizi.
    Aita arrasatearra zen, baina 1525tik Soraluzen zegoenez, María bertan jaioko zen segururena, agian aitak eraikitako [[Uribarri dorretxea (eu)|Uribarri]] jauregian, hain zuen.


    Aita hil zenean, alaba bakrra izanik (beste semeak bazituen horikmzehar) airaren negozioen kargunegin zen.
    Ez da ezagutzen ezkondu zen, ezta seme-alabarik izan zuen ere. Baina, arma merkataritzan aritu izanak adierazten du ezkondu gabea izango zela, segururena.


    Ez zen ezkondu, eta hil zenean seme alabarik gabe, Uribarri jauregian.


    ==Arma merkataria==
    María alaba bakarra zen, ezkontza barrukoa behintzat<ref>Jakin badakigu aitak gutxienez sasiko beste alaba bat izan zuela, Azkoitian.</ref>. Beraz, aita 1559 urtean hil zenean, alabak hartu zuen lekukoa; lehenik eta behin, aitak Sevillara bidalitako 140 arkabuz saldu zituen, eta urte hartan bertan beste 101 arkabuz saldu zituen.


    [[Fitxategi: Pika._Pikariak_borrokan_(Hans_Holbein_gaztea).jpg | thumb | 350px | left | Pikariak borrokan (Hans Holbein gaztea)]]
    Hurrengo urteetan negozioetan jarraitu omen zen, bost urte geroago (1564/02/23) Pedro Pérez de Arteaga jaunak auzia jarri zion eta, 116 erreal eskatuz.
    ==Arma merkataria==
    XV mendetik aurrera Soraluze oso herri industriala izan da, eta honek merkataritza jarduera garrantzitsua ekarri zuen: herriko hainbat eta hainbat aberats armagintzan inbertitu zuen dirua, etekinak irabazteko asmotan.


    Medikua izateaz gain, Andrés Ibañez de Yrure ere armagintzan aritu zen: pikak eta lanzak egiteko lizarrak aldatzen zituen, gero saltzeko asmoarekin. Juan anariari, esateko, 1.800 pika saldu zizkion.
    1558 urtean Pedro Gonçalez de Escalante ikuskatzaileak [[Errabal kalea (eu)|Errabaleko]] [[Uribarri dorretxea (eu)|Uribarri dorretxearen]] goiko solairuak alokatu zizkion Juan Garcia de Uribarri jaunari, armak aztertu eta gordetzeko, modu honetan Soraluzeko Erret Lantegiak sortuz<ref>[[Soraluze. Monografía histórica (eu)|Soraluze. Monografía histórica]].  


    1554 urtean Andrés hil zenean, Marina alargunak hitzartu zituen pika hauen ordainketa. Lizarrak zuzenean saldu beharrean, 1557 urtean Marinak Pedro de Sagarragarekin hitzartu zituen mintegiaren ustiaketa, erdia lantzatarako eta beste erdia hurrengorako.
    Urte batzuk geroago, 1.573 urtean, ''Fábrica de armas portátiles de fuego y blancas de guerra de la villa de Placencia'' izenekoa sortu zen. Jauregi osoa erosi zuten, Erregetxe zaharra bihurtuz, baina ez dakigu oraindik Maria bizirik zen ala ez. Erregetxe berria zabaldu artean (1809) bertan egon zen armen biltegi eta azterketa tokia.




    33. lerroa: 32. lerroa:


    Edo inbertsore moduan, maileguak ematen edota negozioan parte hartzen: dirua uzten zien merkatari bati, honek salgaiak erosteko eta saltzeko, “irabaziak edo galerak erdibana” egiteko. 1579 urtean Domenja de Aguirrek 30 dukat utzi zizkien Juan Ibáñez de Armendiari, hiru urtetarako.  
    Edo inbertsore moduan, maileguak ematen edota negozioan parte hartzen: dirua uzten zien merkatari bati, honek salgaiak erosteko eta saltzeko, “irabaziak edo galerak erdibana” egiteko. 1579 urtean Domenja de Aguirrek 30 dukat utzi zizkien Juan Ibáñez de Armendiari, hiru urtetarako.  
    [[Fitxategi: Arregia_jauregia._Aurrekaldea_(Gipuzkoako_Aldundia).jpg | thumb | right | 400px | Arregia jauregi barrokoa (Gipuzkoako Aldundia)]]
    ==Hil eta ondorengoak==
    Errege ordezkariari alokatu goikompisua biltegimgisa, handikmetxe osoa saldu, eta handik Erregetxe zaharra bertan eta handitu, berrira aldatu artean (1809)
    Marina Soraluzen hil zen, 1589ko urtarrilak 15ean.





    00:50, 25 otsaila 2020(e)ko berrikuspena

    Maria Garcia de Uribarri
    Argazkirik ez.jpg
    Jaio Soraluze ¿?
    Hil Soraluze ¿?
    Profila Etxekoandrea
    Arma saltzailea


    Familia bizitza

    Juan Garcia de Uribarri jaunaren alaba izan zen. Aitak, herriko eskribaua eta alkatea izateaz gain, diru asko egin zuen arma salerosteetan.

    Aita arrasatearra zen, baina 1525tik Soraluzen zegoenez, María bertan jaioko zen segururena, agian aitak eraikitako Uribarri jauregian, hain zuen.

    Ez da ezagutzen ezkondu zen, ezta seme-alabarik izan zuen ere. Baina, arma merkataritzan aritu izanak adierazten du ezkondu gabea izango zela, segururena.


    Arma merkataria

    María alaba bakarra zen, ezkontza barrukoa behintzat[1]. Beraz, aita 1559 urtean hil zenean, alabak hartu zuen lekukoa; lehenik eta behin, aitak Sevillara bidalitako 140 arkabuz saldu zituen, eta urte hartan bertan beste 101 arkabuz saldu zituen.

    Hurrengo urteetan negozioetan jarraitu omen zen, bost urte geroago (1564/02/23) Pedro Pérez de Arteaga jaunak auzia jarri zion eta, 116 erreal eskatuz.

    1558 urtean Pedro Gonçalez de Escalante ikuskatzaileak Errabaleko Uribarri dorretxearen goiko solairuak alokatu zizkion Juan Garcia de Uribarri jaunari, armak aztertu eta gordetzeko, modu honetan Soraluzeko Erret Lantegiak sortuz<ref>Soraluze. Monografía histórica.

    Urte batzuk geroago, 1.573 urtean, Fábrica de armas portátiles de fuego y blancas de guerra de la villa de Placencia izenekoa sortu zen. Jauregi osoa erosi zuten, Erregetxe zaharra bihurtuz, baina ez dakigu oraindik Maria bizirik zen ala ez. Erregetxe berria zabaldu artean (1809) bertan egon zen armen biltegi eta azterketa tokia.


    Beste andra merkatariak

    (Marinak konta zezakeen berea ez zela kasu bakarra, garai hartako beste andrak ere aritzen zirela. Zehaztasunak eranskinetan) Mariaz gain, garai hartan beste andrakume ere aritzen ziren armagintza salmentetan: Estibariz de Ysasi andereak, esateko, edo Marija Pèrez de Arreguia, Andres Ybañez de Yrure jaunaren alarguna.

    Ez bakarrik armetan. 1570 urtean Andrés de Arizaga jaunak Deban burdina itsasoratu zuen, Sevillan saltzeko. Itsasontziak heldu baino lehen hil egin zen, eta María Martínez de Irure alargunak Sevillan zuten ordezkariari jarraibideak eman zizkion, burniaren kargu egiteko.

    Edo inbertsore moduan, maileguak ematen edota negozioan parte hartzen: dirua uzten zien merkatari bati, honek salgaiak erosteko eta saltzeko, “irabaziak edo galerak erdibana” egiteko. 1579 urtean Domenja de Aguirrek 30 dukat utzi zizkien Juan Ibáñez de Armendiari, hiru urtetarako.


    Erreferentziak

    1. Jakin badakigu aitak gutxienez sasiko beste alaba bat izan zuela, Azkoitian.